Maleisië week 1
Blijf op de hoogte en volg Jeroen
08 Januari 2015 | Maleisië, Langkawi Islands
De avond begon goed, 30 graden, BBQ op het dakterras van het hostel, en steeds meer goed gezelschap om later mee naar de torens te gaan. Daar aangekomen zagen we al dat er festiviteiten in volle gang waren, waar enkele BM'ers (Bekende Maleisiërs) Amerikaanse popnummers probeerden te playbacken. De spanning steeg naargelang we dichter bij de jaarwisseling kwamen, en het was dan ook enigszins anticlimactisch dat er geen countdown was; ineens sprong de digitale klok op een gebouw naast de torens van 11:59 naar 12:00, begon het vuurwerk en was voor Maleisië een rampjaar afgesloten, en waren wij 7 uur eerder dan het merendeel van jullie begonnen aan het nieuwe jaar. Na een vuurwerkshow van 10 minuten stroomde het plein leeg en gingen wij ook op zoek naar een bar/club om verder te feesten, dachten we...
Onderweg werd dit plan echter verstoord door een groep van 10-15 dronken jongeren, nadat 1 van hen enkele mensen uit de groep lastig viel. Ik duwde hem weg waarna hij bijna omviel, maar het bleek voor hem reden om vol op mij in te gaan slaan en schoppen. Na enkele rake klappen en een schop in mn rug en op nn achterhoofd werden ze blijkbaar door de politie een halt toe geroepen (ik was op zoek naar het hazenpad, gezien de vechtskills, de blik in de ogen van het ventje en de 9 tot 14 anderen die bij hem waren) en zagen we ze niet meer terug. Gelukkig maar.. Met wat hoofdpijn en pijn in mn nek en rug was het feest voor ons helaas voorbij en zijn we maar weer terug naar het hostel gegaan. 1 voordeel: de ochtend erna had ik in ieder geval niet zo'n kater als enkele anderen, die er wel een lange nacht van hadden gemaakt.
Kuala Lumpur lieten we later die dag achter ons, nadat we nog wat in een park hebben gewandeld daar en wat meer sightseeing hebben gedaan. Die middag vlogen we namelijk naar Langkawi, een eiland vlakbij Thailand geroemd om zn blauwe zee en mooie witte stranden, maar de dorpjes zelf verdienen niet de schoonheidsprijs. Het leent zich echter wel prima voor 2 dagen rondcrossen op een scooter, dus hebben we op 2 wielen het eiland verkend. Op redelijke wegen met af en toe flinke gaten is het prettig toeren langs de stranden, watervallen, door de bossen en over heuvels. Af en toe moet je even afremmen voor overstekende apen, varanen, koeien of kinderen.
Aan het eind van de 2e dag scooteren werd het echter donker, ruim voordat we terug waren bij het kantoortje waar we het gehuurd hebben. Hoewel er gelukkig lichten op de scooter zaten was het niet heel prettig rijden in het donker; gaten in de weg werden minder goed zichtbaar, andere weggebruikers hadden/gebruikten geen verlichting en waren daardoor moeilijk te zien, en de vliegjes die eerder weinig voor leken te komen en niet veel groter dan een mug waren leken nu ingeruild voor veel grotere insecten die het zonlicht blijkbaar niet konden verdragen. Het zorgde ervoor dat ik in het donker toch maar mn zonnebril op moest houden, en mn mond dicht. Toch bereikten we onze eindbestemming en was ook dit avontuurtje weer ten einde.
De 2 dagen erna stonden in het teken van excursies: eerst een hele dag snorkelen op een eiland ver van de bewoonde wereld vandaan. Hier was het water een stuk helderder en konden we zwemmen boven de koralen, met veel vissen en ook behoorlijk wat jonge haaien, blacktip reefsharks van ruim een meter lang. Ze leken zich weinig aan te trekken van ons, ook niet wanneer ze achtervolgd werden of wanneer het drukker werd in het water.
De dag erna was de laatste dag in Langkawi: een excursie op een lokale speedboat naar enkele eilanden om te kijken naar zeearenden, een zoetwatermeer en een eiland vol (brutale) apen (en nog brutalere mensachtigen die ze chips en fanta voerden), en wederom een wit zandstrand. Na een paar heerlijk relaxte dagen op naar onze volgende bestemming: Georgetown in Penang.
Enkele opvallende feitjes totnutoe:
- Maleisisch is soms makkelijk, soms onmogelijk: taxi schrijven ze als teksi, bus station als bas stesion, politie als polis, ambulance als ambulans, maar of dezelfde eenvoud voor het grote bord boven een restaurant met "bak kut teh" ook opgaat weet ik niet.
- Het eten is hier super, en door zowel Thaise, Chinese als Indonesische en Indische invloeden kan je hier echt vanalles krijgen, van heerlijke met Michelin ster bekroonde dumplings tot verse vis, glibberige noodles of een "century egg", van veels te pikant tot heerlijk zoet, etc. En dat alles voor soms minder dan een euro!
- Het slechte weer wat ons al weken beloofd wordt blijft uit, dat mag wel even zo blijven!
Zo, genoeg geschreven, de rest bewaar ik nog even voor een volgende blog.
-
15 Januari 2015 - 14:05
M&P Van Den Broek:
Mooi verhaal, wel uitkijken met al die buitenlanders. zien uit naar je volgende blog
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley