Monkey talk
Blijf op de hoogte en volg Jeroen
06 Februari 2013 | Laos, Muang Pakbèng
Na zaterdag in Laos te zijn gearriveerd stond zondag 1 van de hoogtepunten van de reis op het programma: de Gibbon Experience. 3 dagen en 2 nachten in de jungle, waar we lopend en glijdend aan "ziplines" doorheen zouden gaan.
Voordat we er waren begon een avontuurlijke tocht achterin de jeep. Dwars door de rivier, slippend door de modder (het had de dag ervoor flink geregend) en vaak steil omhoog of omlaag. Eenmaal in het dorpje aangekomen vertrokken we te voet de jungle in, wederom dwars door een riviertje en door de modder. Mijn schoenen die eerst grijs met geel waren waren nu egaal bruin. Na ruim een uur kwamen we aan bij het kampje waar we een soort van klimharnas kregen, waaraan je zou hangen bij het ziplinen. Ook werden de groepen gemaakt, waarbij we met 5 Australiërs, 2 Nederlandse meisjes en 1 Israëliër naar de grootste boomhut van allen zouden gaan. Een erg leuke groep met enkel jonge mensen, dus een mooie paar dagen stonden voor ons.
Toen we eindelijk bij onze eerste staalkabel aankwamen en mochten glijden bleek het vrij eenvoudig te zijn, en vooral erg leuk. Zoevend tussen de bomen door, regelmatig beloond met een adembenemend uitzicht had iedereen al snel de smaak te pakken. Stukken van enkele tientallen meters tot meer dan 600 meter kwamen we tegen, met verschillende start- en landingsplaatsen. Zo begon en eindigde je meestal met een houten steiger, maar waren er ook bij waarbij je gewoon er vanaf moest springen, door een raam naar binnen kwam of met een modderige aanloop begon. Dat ging ook niet altijd goed, en eigenlijk had bijna iedereen wel ergens 1 of meerdere schaafwonden van de kabel, maar gelukkig bleef het daarbij. Zo raakten zowel Paul als ik een keer de kabel met onze schouder, zat er een flinke brandplek op mijn handschoen en kon ik me een keer niet genoeg remmen waardoor ik met mn been de klap tegen de boom aan het einde op moest vangen (de gids zei dat niemand het normaal haalde tot aan het platform dus ik niet hoefde te remmen...). Gelukkig bleef het bij enkele kleine ongemakken.
In de boomhut kregen we rijst met 4 bakjes met groene/vlees, wat helaas elke dag ons ochtend-, middag- en avondeten was.
De avond bracht een flink onweer, wat zorgde voor wat licht in de duisternis en een goede test voor de vrij nieuwe boomhut. Die nacht was iedereen gelukkig behoorlijk moe, want met de regen, onweer, jungle-geluiden, ratten en vele flinke spinnen in onze hut hadden prima voor een slaaptekort kunnen zorgen maar dat viel mee. Toen ik wakker werd van de opkomende zon was het echter wel jammer dat het erg mistig was, dus hebben we geen gibbons kunnen zien (wel nog een groene boompython ofzo gezien in het andere treehouse). Na een ongekend frisse douche (Paul en enkele anderen waren zo slim de dag ervoor te douchen toen de zon nog scheen) gingen we een hele dag de jungle in een ziplinen, en het was echt fantastisch! Gelukkig hadden we een actieve groep en hebben we vele kilometers afgelegd, aan de kabel en te voet.
Dag 3 stond vooral in het teken van de terugreis, al bleef er nog genoeg tijd over om vele keren heen en weer te gaan aan de kabels. Uiteindelijk om 3 uur waren we terug en was deze fantastische ervaring ten einde.
En nu 1 dag later zit ik dan in een boot, met stralend blauwe lucht in de zon dit verslag te typen. Vandaag en morgen staan namelijk in het teken van de slowboat van Hoayxai naar Luang Prabang. 2 keer 7 uur over de Mekong om op de volgende bestemming uit te komen. Het is tot nu toe een erg mooie tocht op een rivier die dwars door een schitterend landschap gaat. Groene bergen links en rechts, met soms scherpe rotsen en hier en daar een buffel die staat te drinken of enkele locals die aan het vissen zijn. Dat deze tocht vele uren duurt is enkel een voordeel, want hier in het zonnetje, met een lekker briesje en de benen buitenboord gegooid kan ik nog wel even volhouden. Morgen nog zo'n dag!
Voordat we er waren begon een avontuurlijke tocht achterin de jeep. Dwars door de rivier, slippend door de modder (het had de dag ervoor flink geregend) en vaak steil omhoog of omlaag. Eenmaal in het dorpje aangekomen vertrokken we te voet de jungle in, wederom dwars door een riviertje en door de modder. Mijn schoenen die eerst grijs met geel waren waren nu egaal bruin. Na ruim een uur kwamen we aan bij het kampje waar we een soort van klimharnas kregen, waaraan je zou hangen bij het ziplinen. Ook werden de groepen gemaakt, waarbij we met 5 Australiërs, 2 Nederlandse meisjes en 1 Israëliër naar de grootste boomhut van allen zouden gaan. Een erg leuke groep met enkel jonge mensen, dus een mooie paar dagen stonden voor ons.
Toen we eindelijk bij onze eerste staalkabel aankwamen en mochten glijden bleek het vrij eenvoudig te zijn, en vooral erg leuk. Zoevend tussen de bomen door, regelmatig beloond met een adembenemend uitzicht had iedereen al snel de smaak te pakken. Stukken van enkele tientallen meters tot meer dan 600 meter kwamen we tegen, met verschillende start- en landingsplaatsen. Zo begon en eindigde je meestal met een houten steiger, maar waren er ook bij waarbij je gewoon er vanaf moest springen, door een raam naar binnen kwam of met een modderige aanloop begon. Dat ging ook niet altijd goed, en eigenlijk had bijna iedereen wel ergens 1 of meerdere schaafwonden van de kabel, maar gelukkig bleef het daarbij. Zo raakten zowel Paul als ik een keer de kabel met onze schouder, zat er een flinke brandplek op mijn handschoen en kon ik me een keer niet genoeg remmen waardoor ik met mn been de klap tegen de boom aan het einde op moest vangen (de gids zei dat niemand het normaal haalde tot aan het platform dus ik niet hoefde te remmen...). Gelukkig bleef het bij enkele kleine ongemakken.
In de boomhut kregen we rijst met 4 bakjes met groene/vlees, wat helaas elke dag ons ochtend-, middag- en avondeten was.
De avond bracht een flink onweer, wat zorgde voor wat licht in de duisternis en een goede test voor de vrij nieuwe boomhut. Die nacht was iedereen gelukkig behoorlijk moe, want met de regen, onweer, jungle-geluiden, ratten en vele flinke spinnen in onze hut hadden prima voor een slaaptekort kunnen zorgen maar dat viel mee. Toen ik wakker werd van de opkomende zon was het echter wel jammer dat het erg mistig was, dus hebben we geen gibbons kunnen zien (wel nog een groene boompython ofzo gezien in het andere treehouse). Na een ongekend frisse douche (Paul en enkele anderen waren zo slim de dag ervoor te douchen toen de zon nog scheen) gingen we een hele dag de jungle in een ziplinen, en het was echt fantastisch! Gelukkig hadden we een actieve groep en hebben we vele kilometers afgelegd, aan de kabel en te voet.
Dag 3 stond vooral in het teken van de terugreis, al bleef er nog genoeg tijd over om vele keren heen en weer te gaan aan de kabels. Uiteindelijk om 3 uur waren we terug en was deze fantastische ervaring ten einde.
En nu 1 dag later zit ik dan in een boot, met stralend blauwe lucht in de zon dit verslag te typen. Vandaag en morgen staan namelijk in het teken van de slowboat van Hoayxai naar Luang Prabang. 2 keer 7 uur over de Mekong om op de volgende bestemming uit te komen. Het is tot nu toe een erg mooie tocht op een rivier die dwars door een schitterend landschap gaat. Groene bergen links en rechts, met soms scherpe rotsen en hier en daar een buffel die staat te drinken of enkele locals die aan het vissen zijn. Dat deze tocht vele uren duurt is enkel een voordeel, want hier in het zonnetje, met een lekker briesje en de benen buitenboord gegooid kan ik nog wel even volhouden. Morgen nog zo'n dag!
-
06 Februari 2013 - 16:09
Stefan Rietdijk:
Jeroen, klinkt als een mooi en herkenbaar verhaal. Zo te horen heb je toch besloten om de Gibbon Experience te doen, ga er vanuit (gezien je blog) dat dit niet is tegen gevallen. Nu door naar Luang Prabang, ook dat is iets wat zeker weten niet gaat tegenvallen, fantastische mooie stad. Probeer daar ook zeker een goeie Lao massage te nemen, kost 3-4 euro, en dan ben je 2 uur zoet! Heerlijk! En geniet van de goede stokbroodjes en franse wijnen :).
P.s.
Nog gepakt door een bloedzuiger in de jungle, of viel dat ook mee? -
06 Februari 2013 - 16:15
Marjan En Peter:
Erg mooi geschreven en toch leuk om iedere keer jullie mooie ervaringen te lezen. Het is toch ook weer prettig om te vernemen dat jullie heelhuids uit de jungle zijn gekomen. We kunnen bijna niet wachten om de foto,s te zien. Marjan zij al dat je de douche en een schoon bed wel zult missen maar dat kan niet opwegen tegen de ervaringen die je nu opdoet. Hopelijk duurt het volgende verslag niet zo lang. -
06 Februari 2013 - 16:23
Jeroen Van Den Broek:
Geen bloedzuigers tegen gekomen gelukkig, en ook geen teken of ander ongedierte behalve spinnen en een enorme duizendpoot (die uiteindelijk door de locals in een fles geduwd werd, na een kwartier frotten om er Lao whisky van te maken). Sowieso echt aparte whisky hier, snake whisky met een cobra erin, en we hadden voor minder dan anderhalve euro een liter Lao whisky gehaald, zonder beestjes erin :p -
06 Februari 2013 - 17:16
Mieke Van Den Broek:
Hoi Jeroen,
Wat een mooi verslag weer en wat een ervaring daar in die jungle!
Ik ben toch blij dat ik zoiets hier niet in huis aantref!!!!!
Wat zal je mooie foto's hebben!
Geniet ervan, dat doen wij ook van je verslagen!
Groetjes M&M
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
